एक्सप्लोर करा मानाडो

मॅनाडो हे इंडोनेशियाच्या उत्तर सुलावेसी प्रांताचे राजधानी आहे. मनाडो मनाडोच्या उपसागरात आहे आणि डोंगराळ भागात आहे. २०१० च्या जनगणनेमध्ये या शहरात 675, 411 रहिवासी होते, जे मकासार नंतर सुलावेसीमधील दुसर्या क्रमांकाचे शहर बनले. नवीनतम अधिकृत अंदाज (जानेवारी २०१ for साठी) 701, 390 आहे. व्युत्पन्न हे नाव मनाडो, जे मिनाहान भाषेतून प्राप्त झाले आहे, ते मनादौ किंवा वानाझौ याचा अर्थ " दूरच्या किना on ्यावर " किंवा " अंतरावर " आहे आणि मूळतः मुख्य भूमीतून दिसू शकणार्या दोन बेटांचा संदर्भित आहे. जेव्हा या बेटावरील सेटलमेंट मुख्य भूमीत स्थानांतरित केले गेले, तेव्हा मनाडो हे नाव त्याच्याबरोबर आणले गेले, त्यानंतर या बेटाला स्वतः मनाडो तुआ (" ओल्ड मनाडो ") म्हणून संबोधले गेले. संगिर भाषेतील मनाडोचे नाव मनारो आहे. इतिहासाचा पहिला उल्लेख फ्रेंच कार्टोग्राफर निकोलस डेस्लियन्स यांच्या जागतिक नकाशावरून आला आहे, जो मनारो बेट दर्शवितो. युरोपियन उत्तर सुलावेसी येथे येण्यापूर्वी, हा परिसर टेरनाटच्या सुलतानच्या राजवटीत होता, ज्यांनी श्रद्धांजली वाहिली आणि मुस्लिम धर्म त्याच्या काही रहिवाशांमध्ये आणला. पोर्तुगीजांनी सुलतानला आपला वासल बनविला आणि मिन्हासाचा ताबा घेतला आणि व्हेनांगमध्ये एक कारखाना स्थापन केला. दरम्यान, स्पॅनिशने आधीच फिलिपिन्समध्ये स्वत: ला उभे केले होते आणि मिनीहासा त्याच्या श्रीमंत मातीमुळे दक्षिण अमेरिकेतून आलेल्या कॉफी लावण्यासाठी वापरला जात होता. चीनमध्ये कॉफीचा व्यापार करणा the ्या चिनी व्यापा.्यांसाठी स्पेनने वाणिज्य केंद्र म्हणून स्पेनने पुढे विकसित केले होते. मूळ मित्रपक्षांच्या मदतीने स्पॅनिशने १5050० च्या दशकात अमुरंगमधील पोर्तुगीज किल्ल्याचा ताबा घेतला आणि स्पॅनिश स्थायिकांनीही मनाडो येथे एक किल्ला स्थापन केला जेणेकरुन अखेरीस स्पेनने सर्व मिन्हासावर नियंत्रण ठेवले. हे मॅनाडो येथे होते जेथे 16 व्या शतकात द्वीपसमूहात प्रथम इंडो-युरेशियन समुदाय विकसित झाला. मुंटू उमू नावाचा मनाडोचा पहिला राजा खरं तर स्पॅनिश मेस्टीझोचा मुलगा होता.